Aemilia, quae fabulis spectandis valde delectatur, viro suo suasit ut se et duo filios secum duceret a ludos scaenicos

da **Ospite** » 2 mag 2020, 9:10

Aemilia, quae fabulis spectandis valde delectatur, viro suo suasit ut se et duo filios secum duceret a ludos scaenicos, qui in theatro Tusculano fiunt. Agitur enim fabula mirabilis de adulcenscente fortissimo qui per se sine auxilio magnum hostium numerum vicit atque in fuga vertit.
Aemilia “Certē” inquit fīliīs suīs “dēlectābiminī illam fābulam spectandō, neque sōlum dēlectandī causā, sed etiam monendī causā agitur fābula.”
Tūsculī ante theātrī ōstium clāmat aliquis: “Properāte, virī et fēminae! Properāte, puerī! Venīte fābulam spectātum!” Quīntus frātrem et parentēs hortātur ut quam celerrimē ad theātrum properent, nē tardē veniant, sed māgna hominum turba simul per ōstium theātrī intrāre vult. Tandem omnēs in theātrō sunt ac locōs quaerunt ad sedendum. Locīs prope scaenam inventīs, Iūlius et Aemilia cum fīliīs suīs silentēs ac spectandī cupidī initium fābulae opperiuntur.
Subitō vir veste ōrnātā indūtus in scaenam prōcēdit atque, silentiō factō, māgnā vōce clāmat: “Salvēre vōs iubeō, spectātōrēs! Iam, dīs faventibus, incipiet fābula nostra. Spērāmus hāc fābulā vōs dēlectātum īrī!”
Post haec verba statim fābula agī incipit: in scaenam prōgreditur mīles adulēscēns quī circum hostium castra per noctem obscūram versātur, cum omnia extrā vāllum et in ipsīs castrīs tranquilla esse videantur. Subitō ā dextrā mīlitēs appārent, quī adulēscentem gladiīs petunt; post brevem pugnam eum captum ab oculīs spectātōrum trahunt, ita ut omnēs sē interrogent utrum vīvat an ab hostibus interfectus sit.
Quīntus, quī haec omnia attentus spectāvit, iam oculōs claudit, quia valdē fessus est, postquam diū cum aliīs puerīs lūsit. Mox puer dormīre incipit atque in somnīs sibi vidētur īdem mīles esse quem paulō ante in scaenā spectāvit: in carcere inclūsus cōnsilium fugae excōgitat, nē ab hostibus crūdēlibus interficiātur. Fenestrā ruptā ē carcere effugit et in media hostium castra pervenit. Illīc, complūribus mīlitibus interfectīs, in ducem ipsum impetum facit. Rēte, quod humī iacēbat, tollit et in ducem iacit ita ut is, retī implicitus, sē dēfendere nōn possit. Tum eum gladiō petit…
Hīc Quīntus spectātōribus plaudentibus ē somnō excitātur. In scaenā ducem morientem videt — quem ipse in somnīs sibi vidēbātur interficere!

da **Eragon** » 3 mag 2020, 10:27

Emilia, che si diletta tanto a guardare le rappresentazioni sceniche, persuase suo marito a condurre lei stessa ed i suoi due figli con lui agli spettacoli teatrali, che vanno in scena nel teatro Tusculano.
È rappresentata infatti un meraviglioso spettacolo di un giovane fortissimo che vinse grazie a se stesso una grande quantità di nemici e fuggì. Emilia dice ai suoi figli "Vi divertirete a guardare questo intreccio, e la storia si snoda non solo per divertirvi, ma anche per esortarvi. " Dinanzi all'ingresso del teatro di Tusculo qualcuno grida: "affrettatevi, uomini e donne! Affrettatevi, fanciulli! Venite a vedere la drammatizzazione scenica!" ...
[center]LA TRADUZIONE CONTINUA QUI[/center]