Ad Atilium Serranum, ut imperium populi Romani susciperet, legati a Senatu missi sunt. Ii
eum in agrum semen spargentem invenerunt. Sed illae manus, rustico opere adtritae,
salutem publicam stabiliverunt, ingentes hostium copias profligaverunt, triumphalis currus
habenas retinuerunt. Atilius autem, imperio deposito, aequo animo agrestem stivam aratri
repetivit.
Eiusdem nominis et sanguinis Atilius Regulus, maxima primi Punici belli gloria, cum in
Africa insolentissimae Carthaginis opes crebris victoriis contunderet ac prorogatum esse
sibi ob bene gestas res in proximum annum imperium cognovisset, consulibus scripsit
vilicum in agello, quem exiguum habebat, mortuum esse et mercennarium (1) rusticum
instrumentum inde amovisse et discessisse, ideoque petere ut sibi successor mitteretur,
ne ager desereretur, unde uxor ac liberi sui alerentur (2). Virtutis Atilianae exemplo motus,
Senatus statim et agrum locari et alimenta coniugi eius ac liberis praeberi resque, quas
amiserat, redimi publice iussit.
[color=#0000FF]
la traduzione di questa versione la trovi sul nostro sito cliccando
/versione-valerio-massimo/onorata-poverta-di-uomini-illustri.html