versione demetrio salva mitridate

parte 1
Του μεντοι και φιλανθρωπον φυσει και φιλεταιρον γεγονεναι τον Δημητριον εν αρχη παραδειγμα τοιουτον εστιν ειπειν. Μιθριδατης ο Αριοβαρζανου παις εταιρος ην αυτου και καθ' ηλικιαν συνηθης, εθεραπευε δ' Αντιγονον ουτ' ων ουτε δοκων πονηρος. Εκ δ' ενυπνιου τινος υποψιαν Αντιγονω παρεσχεν. Εδοκει γαρ μεγα και καλον πεδιον επερχομενος ο Αντιγονος ψηγμα τι χρυσιου κατασπειρειν, εξ αυτου δε πρωτον μεν υποφυεσθαι θερος χρυσουν, ολιγω δ' υστερον επελθων ιδειν ουδεν αλλ' η τμηθεισαν καλαμην λυπουμενος δε και περιπαθων ακουσαι τινων λεγοντων, ως αρα Μιθριδατης εις Ποντον Ευξεινον οιχεται το χρυσουν θερος εξαμεσαμενος. Εκ τουτου διαταραχθεις και τον υιον ορκωσας σιωπησειν, εφρασε την οψιν αυτω και οτι παντως τον ανθρωπον εκποδων ποιεισθαι και διαφθειρειν εγνωκεν.


parte 2

Ακουσας δ' ο Δημητριος την του πατρος οψιν και οτι εβουλετο τον Μιθριδατην εκποδων ποιεισθαι και διαφθειρειν ηχθεσθη σφοδρα· διοπερ του νεανισκου καθαπερ ειωθει γενομενου παρ' αυτω και συνοντος επι σχολης, φθεγξασθαι μεν ουκ ετολμησεν ουδε τη φωνη κατειπειν δια τον ορκον, υπαγαγων δε κατα μικρον απο των φιλων, ως εγεγονεσαν μονοι καθ' αυτους, τω στυρακι της λογχης κατεγραψεν εις την γην ορωντος αυτοι· «Φευγε, Μιθριδατα». Ταυτα δ' εκεινος ιδων, απεδρα νυκτος εις Καππαδοκιαν, και ταχυ την Αντιγονω γενομενην οψιν υπαρ αυτω συνετελει το χρεων πολλης γαρ και αγαθης εκρατησε χωρας, και το των Ποντικων βασιλεων γενος ογδοη που διαδοχη παυσαμενον υπο Ρωμαιων εκεινος περεσχε. Ταυτα μεν ουν ευφυιας δειγματα του Δημητριου προς επιεικειαν και δικαιοσυνην.