Ecco la traduzione:
ΠΟΣ. Ως βαθυν εκοιμηθης, ω τεκνον, ος ουκ εξεθορεςν μεταξυ τυφλουμενος. Ο δ' ουν Οδυσσευς πως διεφυγεν; Ου γαρ αν ευ οιδ' οτι ηδυνηθη αποκινησαι την πετραν απο της θυρας. ΠΟΛ. Αλλ' εγω οφειλον, ως μαλλον αυτον λαβοιμι εξιοντα, και καθισας παρα την θυραν εθηρων τας χειρας εκπετασας, μονον παρεις τα προβατα ες την νομην, εντειλαμενος τω κριω οποσα εχρην πραττειν αυτον υπερ εμου. ΠΟΣ. Μανθανω· υπ'εκεινοις ελαθον υπεξελθοντες· σε δε τους αλλους Κυκλωπας εδει επιβοησασθαι επ'αυτον. ΠΟΛ. Συνεκαλεσα, ω πατερ, και ηκον επει δε ηροντο του επιβουλευοντος τουνομα και εγω εφην οτι ουτις εστι, μελαγχολαν οιηθεντες με ωχοντο απιοντες. Ουτω κατεσοφισατο με ο καταρατος τω ονοματι. Και ο μαλιστα ηνιασε με, οτι και ονειδιζων εμοι την συμφορων· «Ουδε ο πατηρ», φησιν, «ο Ποσειδων ιασεται σε».
La traduzione la trovi sul nostro sito cliccando
/luciano/polifemo-e-poseidone-3.html