da JackFrost » 20 mag 2019, 16:34
In amphitheatro magna pugna hominum et bestiarum populo dabatur. Multae ibi
saevae ferae erant, sed praeter aliās omnēs ūnus leō ingēns ac terribilis animōs
oculōsque omnium in sēsē converterat. Inter cēterōs hominēs ad pugnam bēstiārum datōs erat servus virī nōbilis; eī servō Androclus nōmen fuit. Hunc cum
prīmum procul vīdit ille leō, repente quasi admīrāns cōnsistit ac deinde quiētē
ad hominem tamquam sibi nōtum accēdit. Tum caudam mōre canum clēmenter
movet hominisque sē corporī adiungit crūraque eius et manūs ōsculātur! Homō
Androclus, quī prope iam mortuus erat metū, oculōs ad intuendum leōnem
refert. Tum quasi sē recognōscentēs populus laetōs et grātōs vīdit hominem et
leōnem!
Eā rē tam mīrābilī māximī clāmōrēs populī excitātī sunt, atque Androclus ab
ipsō Tiberiō Caesare interrogātus est ‘quam ob causam illī ūnī ferōcissimus leō
parceret?’ Ibi Androclus rem mīrābilem nārrāvit:
“Cum prōvinciae Āfricae meus dominus praeesset, ego ibi iniūstīs eius
verberibus ad fugam sum coāctus, et, ut tūtus essem ā dominō sevērissimō, in
campōs dēsertōs discessī, ubi sī deesset cibus cōnsilium fuit mortem aliquō
modō quaerere. Tum merīdiē umbram petēns in quendam specum intrāvī ibique
latuī. Neque multō post ad eundem specum vēnit hic leō, alterō pede vulnerātō
et cruentō, ob dolōrem miserē fremēns. Prīmō cōnspectū advenientis leōnis
perterritus sum, sed postquam leō in specum sīcut domum suam intrāvit et vīdit
mē ibi latentem, clēmēns ad mē accessit et sublātum pedem mihi ostendit quasi
auxilium petēns. Tum ego spīnam ingentem ex pede eius dētrāxī et cruōre
dētersō vulnus dīligenter cūrāvī. Leō meā operā sānātus, pede in manibus meīs
positō, quiēvit, atque ex eō diē trēs annōs ego et leō in eōdem specū atque
eōdem cibō vīximus; nam leō eārum bēstiārum quās occīderat optimam carnem
mihi afferēbat. Sed cum iam satis habērem inter ferās vīvere, leōne absentī
relīquī specum et, cum trēs diēs errāvissen, ā mīlitibus vīsus captusque sum et
ad dominum ex Āfricā Rōmam ductus. Is mē statim ad bēstiās darī iussit.
Intellegō autem hunc quoque leōnem tunc in Āfricā captum esse atque grātiam
mihi nunc prō beneficiō referre.”
Haec cum Androclus nārrāvisset, cūnctīs petentibus dīmissus est et poenā
solūtus leōque illī dōnātus. Posteā Rōmānī vidēbant Androclum et leōnem,
catēnā tenuī vīnctum, per urbem tōtam circum tabernās īre, et dīcēbant: “Hic est
leō hospes hominis, hic est homō medicus leōnis.”
Salve, richiedo la traduzione di questa versione. Preferibilmente entro domani, altrimenti non succede niente. Grazie in anticipo.